شبکه محلی lan

یش از ظهور رایانه‌های شخصی (PC)، امکان داشت که یک محل تنها یک  داشته باشد، و کاربران به‌وسیله پایانهها از طریق کابل‌کشی ساده و کم‌سرعت به آن دسترسی داشتند. شبکه‌هایی متعلق به شرکت آی‌بی‌ام جهت ارتباط پایانه‌ها یا دیگر رایانه‌های مرکزی در محل‌های دوردست بکارگرفته شدند، از این رو این ارتباطات شبکه‌های گسترده (WAN) بودند.

اولین شبکه محلی در دهه ۱۹۷۰ ساخته شدند و به منظور ارتباطات پرسرعت بین چند رایانه  در یک محل بکار گرفته شد. از میان بسیاری سیستم‌های رقیب که در این دوران ساخته شدند.

توسعه  رایانه‌های شخصی که با سیستم‌عاملهای  DOS کار می‌کردند این را با خود به همراه آوردند که خیلی زود هر مکان به تنهایی پر از رایانه شود. اولین  شبکه‌کردن این محل‌ها عموماً به اشتراک گذاشتن فضای دیسک لیزری بود، که هر دو در آن زمان بسیار گران بودند. برای چند سال این ایده بسیار مورد  علاقه بود، طوری‌که از سال ۱۹۸۳ به بعد، متخصصان صنعت رایانه  اظهار می‌داشتند که سال بعدی سال شبکه محلی است. زیاد شدن تنوع لایه فیزیکی شبکه ناسازگار، و چندگانگی در تعیین بهترین روش به اشتراک گذاشتن منابع، به ایده فوق صدمه زد. هر فروشنده کارت شبکه، کابل شبکه، قرارداد و سیستم‌عامل شبکه خودش را عرضه می‌کرد. با ظهور سیستم‌عامل محصول شرکت ناول  راه حلی پدیدارشد، به این ترتیب سیستم‌عامل ۴۰ نوع کابل و کارت شبکه رقیب را پشتیبانی می‌نمود و علاوه بر آن از دیگر سیستم‌عامل‌های رقیب بسیار حرفه‌ای‌ بود. سیستم‌عامل  از همان آغاز شبکه‌های محلی رایانه‌های شخصی در سال ۱۹۸۳ تا اواسط دهه ۱۹۹۰ براین بازار حکمرانی می‌کرد، تا آنکه شرکت مایکروسافت سیستم‌عامل را عرضه کرد.