آیتی

سازمان ها در گذشته در محیطی زندگی می کردند که واژه های رقابت، مشتری، مشارکت و رضایت مندی برای آن ها بیگانه بود. با پیشرفت زمان، هر یک از این مفاهیم نیز رشد و توسعه یافتند. تا حدی که دیگر سازمان ها نتوانستند خود را متناسب با رشد آن ها ، پرورش دهند. به همین دلیل رو به استراتژی هایی برای توسعه سیستم های اطلاعاتی خود آوردند. زیرا تنها چیزی که باعث رشد فزاینده واژه های بالا می شد ، اطلاعات بود. اطلاعات امروزه ، همچون جریان خون برای بقای سازمان ها ، بحرانی و حیاتی است. پس باید بتوان آنرا مدیریت نمود.

کنترل و مدیریت این اطلاعات در محیط های بدون تغییر و ایستا مفید است. ولی برای محیط های پویا همراه با تغییرات وسیع نیاز به کنترل و مدیریت توسعه سیستم های اطلاعاتی می باشد که این کار را متدولوژی انجام می دهد. متدولوژی های فرموله شده از نتایج و تجربه های موفق پروژه های متعدد کسب می شوند که برای محیط های ایستا مناسب هستند. یک نوع طبقه بندی از متدولوژی ها در اینجا ارائه شده است که به طور خلاصه بیان می کند ، برای اجرای متدولوژی های مختلف باید به بررسی شرایط متنوع پروژه ها پرداخت. متدولوژی های چابک و پویا برای پروژه های منعطف که نیاز زیادی به مشارکت کاربر دارد ، مناسب است.سپس نگاهی کلی به متدولوژی توسعه Fujistu شده است که هدف آن بهبود کیفیت و کاهش زمانی توسعه سیستم می باشد. در پایان به بررسی جنبه های فرهنگی و اجتماعی متدولوژی های توسعه سیستم های اطلاعاتی پرداخته می شوند